januari 2014
In Sint Jansklooster (overijssel) staat een watertoren van Vitens die al verschillende jaren niet meer wordt gebruikt. De watertoren staat in een beschermt natuurgebied van Natuurmonumenten, daarom heeft Natuurmonumenten het idee opgevat om deze toren te transformeren naar een uitkijktoren. De bouw is inmiddels in volle gang.
De watertoren staat midden in een beschermd natuurgebied van Natuurmonumenten, De Wieden Overijssel. BOEi, Vitens & Natuurmonumenten hebben het idee opgevat om deze toren te transformeren naar een uitkijktoren. Een spectaculaire nieuwe “route architecturale” brengt je tot op 45 meter hoogte. Bovenin geven 4 vensters een 360 graden uitzicht over de Wieden.
De reis naar boven begint met een dichte trap, die je naar de eerste verdieping op 4 meter hoogte brengt. Hier sta je in een 24 meter hoge ruimte met een spectaculair samenspel van oude en nieuwe trappen. De nieuwe trap door de romp van de watertoren is uitgevoerd in hout, geeft een warme uitstraling en contrasteert met de brute betonnen wanden van de watertoren. Waar de oude trap langs de wanden naar boven schiet gaat de nieuwe trap kris- kras naar boven ter versterking van de ruimtelijke ervaring. De nieuwe trap brengt je naar 28 meter hoogte op het niveau van de lekvloer, net onder het immense waterreservoir.
De trage wenteltrap loopt langs de wanden omhoog en versterkt de ruimtelijke ervaring van het waterreservoir, het hart van de toren. Je voelt je als bezoeker klein en krijgt een gevoel van de enorme watermassa, die hier vroeger voor de waterdruk in de hele regio zorgde. Helemaal bovenin bevindt zich het uitkijkpunt. Een deel van de 'deksel' van het watervat is verwijderd om zo een groot bordes te creëren voor groepen, een blik op het watervat te geven en overzicht te krijgen bij het uitkijkpunt.
In een jaren 30 woning wordt een geheel nieuw woonobject gerealiseerd. Binnen de structuur van de bestaande woning kon de door de opdrachtgever gewenste manier van leven niet worden gerealiseerd. Bij deze verbouwing zijn hierdoor slechts woningscheidende muren, dak en voorgevel gespaard. Een geheel nieuw woonhuis is onder het masker van de jaren 30 woning geplaatst.
Op de begane grond zijn de woonkeuken en het atelier gesitueerd. Vanuit de wens voor een sterke relatie met de tuin bestaat de achtergevel uit twee openslaande deuren van ieder 3 meter breed. De gehele achtergevel wordt op deze manier opengezet en het atelier gaat volledig op in de tuin.
Op de eerste verdieping bevindt zich een open ruimte voor wonen, slapen en baden. Om een relatie te houden tussen het atelier is er een vide aan de voorgevel gesitueerd. In deze ruimte is tevens de trap naar de tweede verdieping geplaatst. De hiervoor benodigde vrije hoogte voor de trap bevindt zich bij deze woning in de dakkapel.
De aaneenschakeling van open ruimte binnen deze woning eindigt in de bibliotheek. De rechte wanden met zo’n 90 strekkende meter boeken vormen samen een gesloten volume dat door de kap heen steekt. De ‘boekendoos’ manifesteert zich aan de buitenzijde als een gesloten dakkapel, waarin de studeerplek is opgenomen met licht van boven.
De verbouwing van een Rotterdamse ‘kluswoning’ is ontaard in een architectonisch schouwspel, waarin wordt geëxperimenteerd met tijd en ruimte. De 100 jaar oude gevel, van een woning in gesloten bouwblok, is volledig geschilderd in een glimmende zwarte olie. Zowel het metselwerk, de kozijnen als de “ ramen” van de bestaande voorgevel zijn in zijn geheel zwart geschilderd. Hierdoor ontstaat er als het ware een “schaduw” van de oorspronkelijke gevel. Deze schaduw is opgevat als een basislaag waarin op nieuwe plaatsen strakke RVS insnedes gemaakt zijn ten behoeve van raamopeningen.
De plaats van deze insnedes is afgestemd op de behoefte vanuit de nieuwe indeling van de woning. Hierdoor ontstaat er een relatie tussen de oorspronkelijke voorgevel en de nieuwe invulling van de woning. De nieuwe invulling wordt ook aan de buitenzijde zichtbaar.
In de zijgevel zijn drie nieuwe raamopeningen gemaakt zodat er ook licht vanuit het zuiden de woning binnenvalt. Omdat deze gevel geen onderdeel uitmaakt van de straatgevels van het gesloten bouwblok is hier gekozen voor een afwijkend materiaalgebruik in de vorm van kunstgras.
De bestaande achtergevel met drie veranda’s is gerestaureerd met behoud van de oorspronkelijke details.
Rotterdam Zuid herbergt met dit nieuwe klushuis een zwarte parel………
